Biraz, " Atlas Silkindi ", biraz da "Bin Dokuz Seksen Dört" tarzında bir kitap .
Ne yalan söyleyeyim, nerdeyse tüm Amin Maalouf kitaplarını okudum ama okurken beni bu kadar sukutu hayale uğratan bir tanesi olmamıştı..
Önce kitabın konusunu, kısa bir alıntı ile açıklamaya çalışayım;
"Çocukluğumdan beri gerçekleşebileceğine inanmaya cesaret edemeden tüm kalbimle dilediğim bir şeydi .
Nereden çıktığı belli olamayan bir güç, insanların yetersiz olduklarını ilan etsin ve onları vesayet altına alsın ; bombalarına , füzelerine, askeri üstlerine , saraylarına , cezaevlerine , silah üreten fabrikalarına, laboratuvarlarına , mezbahalarına el koysun."
Kitabı okurken, içimde devamlı olarak bir ses "olamamış, olamış" sözcüğünü tekrarlayıp durdu.
Belki ana fikir güzel olabilir ama kurguda ki tesadüfler çok hem de çok abartılı geldi.
Zaten ana olay "bilim kurgu" bir de üzerine bu tesadüfler gelince iyice rahatsız edici oluyor .
Bir de hikayeyi anlatan kahramanın, neredeyse küstahça ve yukarıdan bakarak anlatımı beni çok rahatsız etti.
Neyse artık, bu kitabı Amin Maalouf'un daha önce zevkle okuduğum kitaplarına karşılık olarak kabul ederek teselli bulayım bari.
Yazarlar kendilerini ispat ettikten sonra demek böyle de kitap yazıyorlarmış.
