Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
Empedokles'in Dostları
Amin MaaloufEn Yeni Empedokles'in Dostları Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Empedokles'in Dostları sözleri ve alıntılarını, en yeni Empedokles'in Dostları kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.410 üzerinden
İnsan tek gerçek düşmanı unuttu...
Kitap yalnız yaşamak adına babasının memleketine, Les Chirons adındaki hayalî takım adalardan en küçüğüne, Antioche'ye yerleşmiş olan Alec Zender'in günlüğünden kesitler sunuyor. Antioche bildiğimiz Antakya anlamına geliyor ve manidar şekilde "antik" anlamı taşıyor. Bu adanın iki sakini var, birisi Eve, diğeri baş kahramanımız.
216 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
neden bu kadar uzun sürede okuduğumu bilmiyorum?
bu kitabı okurken sürekli başka kitaplarda okuduğum için bir noktada odağımı toplayamadım sonradan çok akıcı geldi ama.
kitap, adada yaşayan Alec' in hayatini anlatıyor. sakın ve durgun bir yaşama sahip.Sürüp giden bu sakin yaşam elektronik aletlerin birdenbire çalışmayı bırakmasıyla altüst oluyor. Alec’in aklına gelen şey beklenen nükleer felaketin sonunda gerçekleştiği. Elektrikten, internetten, dolayısıyla tüm iletişim kanallarından yoksun kalınca dünya ile tüm bağı da kopmuş olur. Daha sonra adada komşusuyla tanışır. Komşusuyla birlikte yaşananlari tartıştısirlar ve Alec yaşanan her olayı günlüğüne yazar.
kitabın dilinin ağır olduğunu düşünmüyorum ama cümlelerin geneline baktığımızda çok felsefik ve okunması zordu. beni çok dusundurdugunu söyleyebilirim.
Teknolojinin olmaması yaşadığımız dunyadan ne kadar uzakta olduğunu da gösteriyor.
"Kin ve nefret duyguları sürekli yükseliyor, teknoloji de onlara zincirlerinden boşanıp her şeyi yok etmelerini sağlayacak araçları -bazen bile bile, bazen hiç farkında olmadan- hazırlıyordu. (s.197)"
ana karakterin yalnızlık duygusu o kadar iyi işlenmiş ki kitabı okurken hep griyi bulutlu bir havayı içime çekiyormuş gibi hissettim.
varoluş, yaşadığımız toplum, benliğimiz, sorunlarımızla basa cıkabilme yönümüz, insanlarla olan ilişkimiz gibi birçok felsefeye değiniyor. bir alıntıyla bitirmek istiyorum :
Biz kimiz? Nereye gidiyoruz? Ne olmak istiyoruz? Nasıl bir dünya inşa etmek istiyoruz? Ve bunu hangi değerlere dayanarak yapacağız?” (s.207)
Yarım kaldı. İlk 100 sayfa okuyabildim ama devamı gelmedi. Belki de olay örgüsü başlayacaktı ama giriş, konunun açılması karakterlerin analizi uzun uzun anlatıldığı için anlatılan hikayeye kendimi veremedim. Bir gün belki geri dönerim kaldığım yerden okumaya…
Milattan önceki dönemlerde bilginin gücünü fark etme şansı elde edebilen "Yunan Mucizesi"nin mimarlarından biridir Empedokles. Asil bir ailede doğmuş, babası döneminin tiranını tahttan indirmiş, bu sayede Empedokles için de siyaset yolu açılmış ama o buna tamah etmemiş. Bilginin gücüne önem vermiş. Veba salgını çıktığında bunun Tanrıların bir öfkesi olduğuna inanmamış, kentin çevresindeki bataklıkları kurutarak vebayı durdurmuş. Kuzey rüzgarına yol açmak için kuzeydeki kayaları parçalamış. Ölümü ise çok trajik, Etna Yanardağı'na atlayarak intihar ettiği kabul ediliyor.
Bu kitapta da Empedokles'in Dostları bizlerle yani savaşlarla, nefret ve kinle dolu insanlıkla iletişime geçiyor. Nükleer felaketin eşiğine gelmiş insanlığı, mahiyetini tam olarak bilmediğimiz ve kitapta da öğrenemediğimiz bir şekilde durduruyorlar. Teknoloji ve tıpta çok ileri bir düzeyde olan bu "davetsiz misafirler"in her zaman içimizde mi olduklarını yoksa Dünya dışı bir nerden mi geldiklerini bilmiyoruz. Ancak yüzen hastaneleri ve "Kayıkçı" lakabından dolayı denizde kendilerini gözlerden gizleyebilecek bir potansiyelde olduklarını biliyoruz.
Nerede olursa olsunlar, bu bilim-kurgu ögeleriyle dolu Amin Maalouf romanını kesinlikle sıra dışı. İnsanlığın kurtuluşu için bir kurtarıcıya gerçekten ihtiyacımız var mı? İleride kendimizi savaşlar ve nükleer silahlarla bitirecek miyiz yoksa insanlık olarak ikinci bir "Yunan Mucizesi" gerçekleştirebilecek miyiz? Her şey bize ve bilgiye bakışımıza bağlı.
Kitabımızın ana karakteri, mahlası "Alec Zander" olan, hukuk mezunu ama mesleğini icra etmek yerine adına Antioche denen adada yaşayıp çizerlikle ilgilenen biridir. Bu Antioche adasının ilginç tarafı, Alec Zander'in Eve adında, eski bir romancı olan tek komşusunun bulunmasıdır. Birbirinden bağımsız, muhabbeti olmayan bu iki komşunun kaderini kendilerini "Empedokles'in Dostları" olarak nitelendiren, nereden geldikleri bilinmeyen, özellikle bilimde, teknolojide bilinen insanlıktan çok daha ileride olan topluluğun gelişi birleştirmektedir.
Alec Zander ve Eve aslında birbirlerine baya zıttırlar: Eve mizantrop bir bakış açısıyla Antioche'da tek yaşamayı seçerken Alec Zander kendi iç sesini dinleyebilmek adına bu adaya yerleşmiştir.
Roman, "bir olay"ın başlangıcı ile 9 Kasım'da Alec Zander'ın bir nevi günlüğü olarak başlayıp 9 Aralık'ta sonlanıyor. Romanın kurgusu bence ilginç ama okura yeteri kadar doyum vermeyen bir kurguydu. Distopya mı demeli ütopya mı kararsızım. Sonu ise çok havada hissettiriyor. Yazarın kör göze parmak fikirleri insanı çok şaşırtmasa da güzel bir eserdi.
Merhabalar, Maalouf severek okuduğum kalemlerden, yazardan bu eserle beraber 4 kitap okumuş oldum. Bir süredir kitaplığımda bekleyen Empedokles'in Dostları ile tanıştım bu defa.
Anlatıcımız karayla incecik bir yolla bağlantısı olan, ufacık bir adada yaşayamayı seçen orta yaşlı çizerlik yapan bir adam. Dünyanın alışılagelmiş düzeni (!) dışına çıkan olaylarla beraber ana karakterimiz gün gün yaşananları not almaya başlıyor. (Bu olaylara spoi vermeme adına çok değinemiyorum.) Tabi bu yaşananlar kimsenin beklemediği bir şekilde başlıyor ve insanlığın güvendiği tüm savunma yöntemleri(teknoloji, savunma sanayi, nükleer silahlar vb.) bir anda etkisiz kalıp aciz duruma düşüyor. Kurgu gerçekten güzeldi ve insanlığa dair verdiği çok güzel mesajlarda vardı. Okuduğum bu kurgunun gerçekliğini savunan insanlar günümüzde de mevcut, çokta uzak ihtimaller değil aslında yazarın bize sundukları. Bu yüzden ayrıca ilgi çekici bence. Kesinlikle şans verilmesi gereken kitaplardan. Bilimkurgu filmi izliyor tadında giden, oldukça akıcı bir serüven. Selam ve dua ile.
Bir Başka Amin Maalouf
Yazarı daha önce okumuş okurlar için diyorum, bambaşka bir Amin Maalouf var, bu kitapla karşınızda.
Sadece insanlara ve insanlığa küsmüş bir yazar olan Eve ile aradığı huzuru orada bulmuş olan çizer Alec'in yaşadığı Antioche adasında başlıyor kitap. Alec'in günlükleri şeklinde giden hikayede bir anda tüm dünyada her türlü teknoloji ve iletişim yolları gizli bir el tarafından kapatılıyor. Sonra anlaşılıyor ki bizden daha gelişmiş bir ulus olan ve kendilerine Empedokles'in Dostları diyen bir grup tarafından dünyanın içine düşeceği bir nükleer savaşı engellemek için yapılmış bu müdahale. Amin Maalouf bir gelecek tasvir ediyor bize ama distopya mı, ütopya mı buna karar vermek size kalıyor.
Ben kitabı sevdim. Olayların işlenişinden ziyade insanlığı ve özellikle ölüme olan bakış açımızı irdeleyişini sevdim. Aslında çok sert bir olayı, çok yumuşak bir dille okumayı sevdim. Ben bu Amin Maalouf'u ve yaptığı bu denemeyi sevdim.
Tavsiyedir.
" Dünya bizim olmaktan çıkmışsa 150 yıl daha fazla yaşamak ne işe yarar? "
Hayal edelim : Efsaneye göre uygarlıkların yıkılacağını anlayan ve ideallerinin peşinden giden bir avuç insandır Empedokles'in Dostları... Antioche adı verilen ve Antalya, Mesih'in Takipçisi, Fransa'nın batısında küçücük bir ada anlamlarına gelen yere şahıslarına münhasır bir gemiyle çıkıverirler. Amaçları dünya üzerinde güç kurmuş devletlerin savaşmalarını önlemektir. Tabi savaş nükleer boyutta olacaktır.
Adada hepitopu iki kişi yaşamaktadır. Yazarın kendi deyimiyle ada " her şeyden uzakta, minnacık ve bakir bir kara parçasıdır." Ana karakterimiz Alec -esas adam- ve Eve -esas kadın - arasında bir aşk da önlenemez elbette.
Tıpkı Nuh'un Gemisi gibi bir gemiyle gelip hastalara şifa olurlar hatta ölmüş insanları hayata döndürürler. Buraya kadar her şeyi yazar "evrim" le açıklar. Kitapta bir mucize gibi karşılanan olaylar ilerleyen bilimle açıklanır. Bir okuyucu gözünden yine de aklımdaki soru işaretlerine tam cevap bulamıyorum ne yazık ki ...
" Geldiler, üstünlük kurdular, dünyada hem kaygı hem de umut rüzgarları estirdiler, sonra da gittiler."
Kitabın sonunu tabi ki anlatmıcam fakat verilmek istenen ana fikir gayet açık ve net.
Azra Kohen kitaplarını anımsatan bi havası vardı. Tam olarak bilim kurgu sayılmasa da fantastik sevenler için tavsiye ederim.