Hani yazmışsınız ya yorulmaz, üşümez, her iş gelir… ben babamı hep sadece bir nesne gibi algılamışım dışındaki insan kadar yani. İçi yokmuş gibi, pişmanlığı var mıdır, ölümden korkar mıdır, gün boyu herhangi bir şeye kafa yorar mı, annesi babasıyla unutamadığı güzel çocukluk günleri var mıydı, sanki insan ve baba birbirinden farklı kavramlar baba başka bir tür gibi…kahveye gider gelir cebinde tütünü elinde çayı yer uyur yaşar. Babamın zerrelerinden geldim dünyaya ama kırk kat yabancıya yakınken en çok onun içinden uzağım. Rahmet olsun babanıza…