"Bizim için iki emniyet vardı. Onlardan biri Allah Resulü'nün (sav) aramızda bulunmasıydı ki o bizden ayrıldı. Bizimle kalan istiğfar oldu. Eğer onu da kaybedersek helak oluruz."
Muhammed kendisini öldükten sonra Ali'den başka kimsenin yıkamamasını vasiyet ederek, ''Benim avret yerimi görecek kimse mutlaka kör olur.'' dedi. Ali dedi ki: ''Üsame ve el-Fadl perdenin arkasından gözleri bağlı olarak bana suyu verdiler. Yıkamasını bitirene dek her uzva elimi attığımda sanki benimle beraber otuz kişi çeviriyordu.'' (İbn Sad-Tabakat-C:2-S:213)
Bazen kaderin cilvesi olarak başımıza istemediğimiz şeyler gelir. Bazen ibadetler nefsimize ağır gelir. Bazen günah dalgaları
arasında boğulmamak için çabalarız. İşte bütün bunlar sabrı gerektirir. Ama bu hayat ebedî değil, bu sabrın da bir sonu var. Sabrın sonu selamete varıyor.