Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Özgün
Özgün
@Ozqun
Adalet Bakanlığı Personeli
Ereğli
17 Şubat
953 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Eski Ahit'in psikanalitik incelemesi sayılabilecek bir eser diyebiliriz. Özellikle Adem ve Havva olayını bir düşüş değil de 'yükseliş' yerine koyup insanoğlunun uyanışını söylediği yer çok mantıklı ve etkileyici geldi bana. İnsanoğlunun gazap veren Tanrı ile anlaşıp, ondan gelen soykırımı , pazarlık sonucu kitlesel salgınlar veya felaketlere indirgeyen insan beynini hayretler içinde görüyoruz. Tanrı ile anlaşma yapma fikri trajikomik, lakin kendini evrenin merkezinde gören insanlar için mantıklı geliyordu o dönemler. Ya da kendilerini güvende hissetme ihtiyacı daha da baskın bir içtepiye yol açmış olabilir tabi. Çünkü ahlâk ve yozlaşmışlık tüm zamanların ortak derdi idi. Bu insanları kontrol etme pahasına da olsa putlaştırılmamış bir Tanrı dan, isimsiz bir tanrıya oradan da ismini alan ve anlaşan bir Tanrıya dönüşen bir fikrin, nelere yol açtığını da görüyoruz. Sadece bir Tevrat eleştirisi veya incelemesi değil tabi ki. Psikolojik altyapısı da olan bir eser olmuş.
İnsan umudunu tüketime indirgeyip içindeki bütün anlamı da bu indirgemeye göre tüketmek üzere yaşayan bir canlıya dönüştü kapitalizm sayesinde. Fromm bu umudu daha üretici ve insancıl hale getirilmesi için, günümüz toplumunun sanayicileri ve reklamcılara bu tarz bir değişim için "tüketici devrimi" denilen bir olguya davet ediyor. Tüketici devrimi için kişinin "tüketim bilinci" olması gerekiyor, yani eğitimli değil, sorgulayan ve bir şeyleri değiştirmek isteyen bir birey gerekiyor. Toplumun böyle bireylerden oluşmadığını bildiği için de devletlerin bireyleri bu minvalde eğitmesi gerektiğini düşünüyor. Devletleri oluşturan hükümet partileri ise bu tarz tüketiciyi manipüle eden lobi şirketleri tarafından fonlanıyor tabi. Hükümet kendi ayağına sıkar mı , düşündürücü tabi.
İnsanların avcı-toplayıcı olduğu dönemde, kadınlar, hayat şartları içinde, bizlere sunulduğu şekliyle, sadece mağarada kalıp çocuğa bakan ve erkek ne getirdiyse onu pişiren bir konumda değildi. Etnoarkeologlar ve alanında uzman diğer bilim insanlarının çalışmalarından çıkarılan sonuçlara göre, kadınlar hem avlanır, hem de toplayıcılık görevi de yaparlardı. Ayrıca avcı -toplayıcıların beslenmelerinin, yüzdelik diliminin fazlasına düşen avcılığa rağmen toplayıcılıkdır. Keza av hayvanlarının ise büyük bir kısmı da boyutları küçük olan ve kadınların avladıkları hayvanlar olduklarını da görüyoruz. Erkekler daha büyük av peşinde koşarlardı lakin başarılı olma şansı düşüktü tabi. Ayrıca eski dönemlerde bulunan şişman kadın, ve kalçaları şişkin olan Venüs heykeli çok farklı yorumlamalara yol açtı. Bazıları bunların hamile kadın ve hayat getiren kadını temsil ettiğini ve buna tapınıldığını, bazıları ise sadece birer sanat eseri olduğu şeklinde oldu. Büyükanne denilen kavramın da olduğunu görüyoruz ayrıca. Rolleri de anne ve baba yokken çocuk bakımına yardım edip, şifacı konumunda olmak. Kadının avcı -toplayıcı dönemde rolleri gerçekten çok büyükmüş. Bizlere sunulan patriarkal aile düzeni, tarım toplumu ya da sanayi toplumu sosyolojisiyle şekillenmiş bir ilk insan aile yapısı geleneği ve bunun çok da bir temelinin olmadığını kanıtlar nitelikte bir eser olmuş.
Okur Takip Önerileri
Max Stirner'ın aslında anarşist değildir. O daha çok 'bireycilik' görüşünü savunur. Onun görüşü kendine has ve biriciktir. Bireysel ve herhangi bir düşüncenin kalıbında kalmayacak kadar da hepsini tüketen ve vazgeçen bir egoisttir. Özgür düşünmek için bu kadar bireysel oluş kişiyi kontrolü zor ve çok yalnız bırakıyor. Toplumdan soyutlanmak için tam beklenen düşünce şekli. Yalnız biz psikolojik olarak sosyal hayvanlarız. Bu kadar özgür ve herhangi bir kalıba sığmayan kişi hayatta nasıl kalır, merak ettim doğrusu.
Aydınlanma dönemi düşünürlerinin Tanrı fikrini ahlak adı altında 'vicdan' kavramına indirgediği için Max Stirner'ın eleştirilerine yer veriliyor. Bununla da kalmıyor Max Stirner'ın 'bireycilik' başlığı altında egoizm argümanı çeşitli yönlerle ele alınıyor. Anlamadığım nokta ise Egoizm çok göreli bir kavram, kişi sürekli değişken bir yapıya sahip, bir standardın olmayışı, toplumsal anlamda kişiyi nasıl yönlendirebilir, evet standardize etmek bireyi eritiyor guvenli bir sığınak bulma uğruna, lakin onu sosyalleştirmek uğruna ödediği bir bedel bu. Daha ileri zamanlarda bunu düşüneceğim, belki de daha farklı eserler daha farklı düşün dünyasına yol açabilir. Yine de eser Max Stirner felsefesine güzel bir uğrak yeri niteliğinde.H. İbrahim Türkdoğan Max Stirner üzerine ülkemiz eserlerine bakılarak yazan biricik bir yazar diyebiliriz.
