Kimse tek değil, kimse vazgeçilmez değil.
Dünyada kalan son kadın ya da son erkek değilsin; indir o g.tünü!
Sevildiği halde kıymetini bilmeyen herkesin canı cehenneme!
Bırakın yolunu bulsun. Gözü sizde olmayanı kendinize hasret bırakın.
Gerçek özgürlük, bağından kurtulmaktır..
“Tanrı benimle ne kastetmiş olabilir?
diye soruyor
Soren Kierkegaard…
İçimde şiirler büyüyor, yutuyorum.
Aşka değer insan mı kaldı yahu!..
Bak, geç rüzgâra şiir oku, sesinin menzilini uzatır..
Çiçeğe şarkı söyle, sula onu, depreşir..
Ulan, görmeyen, duymayan bir kahpeye aşk mı beslenir!
En iyi eseri böyle kahpe bir canlı olan tanrı, tanrı olabilir mi? Tanrı, olabilir mi?!
Bazı beyler ittifak kurmuş ortak bir metin hazırlamış isim kısmını da boş bırakmışlar ki her kişiye hitap edebilsinler. Şu mesajı görmekten gerçekten sıkıldım. Yapmayın.
Türkçe kelimeleri yok saymak nasıl bir ruh halidir ?
Onca kelimelerimizden neden kaçıyoruz?
Kendimizi neden ezik hissediyoruz?Önemli değil diyemeyiz.
Kaygusuz Abdal gibi düşünelim;
"Bu Adem dedikleri el ayakla baş değil, Âdem mânâya derler suret ile kaş değil"