yaşadığımız yitirdiklerim oluyor hep. oysa tuttuğum elleri bırakmıyorum. sonra korkuyorlar hasletimden. ne denli sevgiye değer olduğumj söylüyorlar. gidiyorlar sonra. ve biçimlendiremediklerimiz bizim oluyor bize.
bu resimden çıkıp gidiyorum. seni isteyen yanım
ölümsüz yanımdır. bulutsuz da yağan nedir? şimdi
öğreniyorum ki, gözyaşı! bu resimden çıkıp
gidiyorum. seni isteyen yanım aşk yanım.
Kitaplar, en sadık dostlarım benim.
Kırmıyor, incitmiyor.
Öyle bir gelip, bir gitmiyor.
Uslu uslu beni bekliyor.
Özlemiyor, özletmiyor.
Cahil yerine koymuyor,
Oysa ne çok şey öğretiyor.
Paylaşamadığım tek nimetim kitaplarım.
Çünkü geri gelmezse suçlusu da ben olurum.