Portekiz’de bir manastırda yaşayan bir rahibenin yüreğini çalmayı başardıktan sonra, rahibeyi terk edip giden Fransız bir soyluya, karşılığı olmayan mektupların yazılması... Çevirmene göre belki de dünyanın en çok tartışılan, kurcalanan, hatta okunan beş mektubudur. Evet, içinde beş mektup mevcut ama bu beş mektup o kadar incelikle, yoğun bir duygu ile yazılmış ki kitabın sayfaları bitikten sonra zihni kurcalayan, insanın yüreğinde birtakım çırpınışlara vesile olan beş mektup... Bir solukta okunan ama üzerine çok düşünülmesi gereken beş mektup; 17. asırda o coğrafyada kadının tutsaklığı, erkeğin özgürlüğü ve hoyratlığı bir gergef gibi işlenmiş. Rahibe acılar içinde kıvranıyor, sevdiği daha doğrusu gönlünü çalan soyluya ona ihanet etse bile kabulü olduğunu haykırıyor. İster kız, ister bağır, hakaret bile et, ben razıyım hepsine diyor. Ama tek bir arzusu var; yeterki onu bu karanlık dünyadan çıkar, yanına al, diye sesleniyor soylu sevdiğine. Kitap hacim olarak küçük ama yoğun bir duygu aktarımı, karşılığı olmayan aşka karşı bir serzeniş bildirimi var. Bir yandan manastırda dış dünyadan soyut yaşayan rahibe, öte yandan arzularını dinginleyemeyen soylu bir asker. Okuyunca siz de içinizden bir şeylerin titreyeceğini hissedeceksiniz. Aşk her dilde aynı ritim ili karşımıza çıkıyor, özellikle karşılıksız olanları hep aynı.
