Öyle bilgelikle yazılmış yazıları var ki bu kitapta, Nâzım'ın hikmeti diye belirtmezsem olmaz.
Sanat, edebiyat, kültür, dil üzerine; Yeni Gün, Akşam, Resimli Ay, Tan gibi çeşitli gazete ve dergilerde yazdığı yazılar derlenmiş bu kitapta.
İlk yazılar 1920'li yıllarda yazıldığı için dili biraz ağır gelebilir. Çünkü Osmanlıca sözcükler oldukça fazla. Fakat kitapta, sözcüklerin günümüz Türkçesinde karşılığı verilmiş. Ayrıca dilde sadeleşme döneminden sonra yazdığı yazılar da var ve bunlar oldukça anlaşılır anlatıma sahip.
Dikkatimi çeken durum, güçlü Osmanlıcadan, dil devriminden sonra oluşturulan, geliştirilen, yabancı sözcüklerden temizlenen Türkiye Türkçesini de güçlü bir şekilde kullanmış olmasıdır.
Anlıyorum ki Nâzım, devrimleri anlamakta değil, uygulamakta da oldukça başarılı.
Nâzım yazılarında, çeşitli yazar ve şairleri de olumlu ve olumsuz olarak eleştirmiş. Bunlardan bazıları; Mehmet Emin Yurdakul, Abdülhak Hâmit Tarhan, Peyami Safa, Tevfik Fikret, Hüseyin Rahmi Gürpınar, Sabahattin Ali, Tolstoy, Maksim Gorki, Refik Halit Karay...
Orhan Selim takma adıyla Nâzım, "İt Ürür Kervan Yürür" yazısında devrim karşıtlarını, gericileri eleştirmiş, bedelini de ödemiş. Ayrıca "Nâzım Hikmet'ten Orhan Selim'e Mektup" yazısı ise okuduğum en iyi özeleştiri oldu.
Eğer şu anda yaşadığımız toplumsal sorunların nedenlerini anlayabilmek, Nâzım'ı, Nâzım'ın hikmetini görebilmek istiyorsanız mutlaka okuyun derim.
