Halbuki sebeplerin en büyüğü, en mukavemet edilmezi, ölüm varmış.
Sayfa 157
·
82 görüntüleme
Utancımdan deli olacaktım. Bir ölüye karşı duyulan hazin ve faydasız nedametle kıvranıyordum. Ömrümün sonuna kadar, diz çökerek, onun hatırasına karşı işlediğim cinayetin kefaretini vermeye çalışsam, bunda gene muvaffak olamayacağımı, insanların en günahsızına kabahatlerin en ağırırı; seven bir kalbi yüzüstü bırakmak ihanetini yüklemenin, asla affedilmeyeceğini seziyordum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.