Goethe'nin iç dünyasını anlayıp onunla aynı duyguları hissediyorsunuz.Bu kitapta,onun gönlünden akan manzum deryada seyahat ediyorsunuz.
Ebusuud Efendi'ye yıllar önce verdiği bir fetva için teşekkürünü şiiriyle belirten Goethe,başta Hafız'ınki olmak üzere şarkın edebi diline aşık olduğunu okuyucularına gösteriyor:
Mübarek Ebusuud,isabet etmişsin!
Şair böyle mübarek adamlar ister kendine.
Çünkü tam da bu ayrıntılar
Yasa sınırının ötesinde,
Bunlar onun çok cesur olduğu mirasıdır,
Sıkıntıda bile neşe içinde hareket ettiği alandır.
...
(Alman'ın Teşekkürü/Sayfa:41)
