Ah Feride…
Aldatılmanın öfkesiyle, acısıyla ve insanlarla yüzleşmek yerine herkesten kaçmayı seçmiş, yarasını sarmadan başkalarının yaralarını sarmaya koşmuş, kendini bir şeyleri unuttuğuna inandırmak istemiş, sürekli mutlu gibi görünmeye çalışmış, küçük kalbinde büyük acılar taşıyarak olgunlaşmış, kadın olmanın zorluklarını göğüslemek zorunda kalmış idealist bir öğretmenin Anadolu’daki gerici zihniyetler karşısındaki yıpranışı…
Neyse ki güzel son.
Atatürk’ün en sevdiği eser. Onun ifadeleriyle;
“… Anadolu’yu genç bir hanım öğretmenin yaşadığı zorlukları ne güzel anlatmış. Bitirince İsmet’e vereceğim. (İsmet İnönü) Sonra da sizler okuyun."
