Blogumdan alıntılama yapıyorum. Spoi içerir. İkinci kez okuduğum bir kitap. Yazarın daha önce Bütün Çocuklar İyidir, İyi Aile Yoktur, İyi Toplum Yoktur gibi birçok kitabını okumuştum. Yazarınız iki farklı kişi (Feraye ve Cem) üzerinden anlatıyor, her şeyi. Feraye ile başlayayım. Feraye ve ikizi Feryal güzel bir ailede büyüyorlardır,baba kendi işi ile çok meşgul olduğu için silik bir yeri var ve anne ise arkeolog,üniversitede sanat tarihi dersi veriyor. İkizi Feryal bir anda sebebi bilinmeyen şekilde ölüyor. Cem ise saygın bir ailenin oğlu. Babasının adı Cemil ve babasının ismini kısaltıp Cem koyuyorlar,adını. Cemil Bey 39 yaşında iken yayımladığı makaleler ile Nobel'e adını yazdırıyor ve rahatsızlanıp ölüyor. Cem, babası hasta iken bir kağıda "Sevgili Tanrım, lütfen artık babamın acılarını dindir ve onu yeniden sağlığına kavuştur." yazar. Yıllar sonra, Feraye ile Cem Galatasaray Lisesinde beraber okurlar,üniversite de başka yerleri kazanınca ayrılırlar. Ta ki yıllar sonra iş için karşılaşıncaya kadar. Ve karşılaşmalarından sonda yakınlık kurarak bir ilişki içinde olurlar. İkisi de birbirine zıt karakterlerdir. Feraye ile Cem'in içime geçmiş hikayesini geçmiş zaman, şimdiki zaman, geniş zaman kipleri ile okuyoruz. Dikkatli ve yavaş okunması gerektiğini düşünüyorum. Keyifli okumalar.
