Hande gunkut

Hande gunkut
@Handemce
“ - birini bekliyorum , - kimi ? - hatırlamıyorum ..!”
Atlı tramvaylar kalktıktan sonra, elektrikle işleyen tramvaylar başladığında, bende tramvaylara atlamak merakı başladı. Birinden inip diğerine binerdim, en büyük zevkim durduğu zaman değil de giderken atlamaktı. O za­ man çocuklardan para almazlardı. .. Günlerden bir gün, nasıl olduysa, Eminönü'nde inip Köprü'nün üzerinden yaya ola­ rak geçmek istedim. Tam geçecekken bir adam yakama yapı­şıp benden para istedi. Adamın önünde de bir kumbara ası­ lıydı. Ben para vermeyince köprüden beni geçirmedi. Geri­ ye döndüm ... O günden sonra ne zaman Köprü'den geçmek isteseydim, bir tramvayın geçmesini bekler, gelince hemen atlar ve kar­ şıya geçince de bunu yine tekrarlardım. Kumbaracıyı geçer­ ken ona bakardım ve böylece Köprü 'den para vermeden ge­çerdim.
Sayfa 130 - İletişim yayınları 2021Kitabı okuyor
Reklam
Hakikaten nişanlım bana çok uğurlu gelmişti ve ben ,., , de hayal ettiğim, bugüne kadar ekmeğini yediğim mesleğime, yani aktörlüğe kavuşmuştum. Bazen kanın "Benim sayemde artist oldun," der beni kız­ dırırdı, arada sırada bazen benle beraber sete gelir beni oy­ narken seyrederdi. Bir gün stüdyoda bir saray dekoru kurulmuş, ben de "Ta­kuntala prensi," isminde bir rol oynuyordum. Prens olan ben, yaldızlı bir koltukta oturmuşum, arkamda iki Arap el­lerinde yelpazelerle beni havalandırıyorlar ... Sahne icabı önümde on dansöz ve o günlerin baş dansözü olan Nana dans ediyordu.
Sayfa 108 - İletişim yayınları 2014Kitabı okuyor
Teyzemle birlikte üst katın zilini çaldık. Daha bir daki­ ka dahi olmamıştı ki kapı açıldı. Teyzem önden girdi. Kapıyı açan, kim olduğunu daha görmeden kayboldu. Kapı­yı kapatmak bana düşmüştü; birden heyecanlandım, soğuk soğuk terler dökmeye başladım. içeriden sesler geliyordu. "Oğlum Nubar, sen iyi bir oyuncusun, kendini topla!" diye kendi kendime cesaret verip içeri girdim. Bulundukları odaya girince sanki hiçbir şeyden haberim yokmuş gibi davranarak ilkin çok nazik bir şekilde selam verdim, annelerinin elini öptüm, daha sonra Katrin ile Filo­men'in ellerini sıkarak teyzemin yanındaki koltuğa oturdum.
Sayfa 92 - İletişim yayınları 2021Kitabı okuyor

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bir süre sustuk, arada bir birbirimize bakıyor, gülümsüyor, kahvemizden küçük yudumlar alarak sigara içiyorduk. Soğuk sabah güneşi mutfak penceresinden içeriye vuruyor, Igor'un yüzünün sol tarafındaki, gözlerinin ve ağzının etrafındaki çiz­gileri derinleştiriyordu; benim yüzümün de sağ tarafındakileri, diye düşündüm. Igor saate baktı. Karaline'ye selam söyleyin, dedim, havyar için çok teşekkür ederim. Vedalaşırken, merhabataşırken de yaptığım gibi yanak­ larından öptüm onu ama bahçe kapısına kadar geçirmedim.
Sayfa 155Kitabı okudu
“Edebiyat resim gibidir, ekler. Psikanaliz heykel traşlık gibidir, çıkarır."
Sayfa 54 - Metis yayınları Mayıs 2020Kitabı okuyor
Reklam
Reklam
9,3bin öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.