Stefan Zweig kitaplarını, Stefan Zweig sözleri ve alıntılarını, Stefan Zweig yazarlarını, Stefan Zweig yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yeniden ve yeniden kaderleri her zamanki gibi sadece kendilerine ve inandıkları Tanrı'ya bel bağlamalarını söylüyor. Üçüncü bir kişiye güvenilemez.
- Artık acılar son bulmuş, dondurucu soğuğun sıcaklığı hissedilmeye başlamıştı. -
Ve artık her şey bitiyor. Her yer sessiz artık.
Bu arada güneş doğuyor ve yere düşen kar taneleri elmaslara benziyor. Güneş gece boyunca yükselen geniş, karla kaplı tümsekleri birer mücevher gibi patlatıyor. Sanki bahar gelmiş gibi. Baharda çok uzakta değildi aslında. Her yer yeşillenmeye ve filizlenmeye başladığında, hayatları boyunca baharı hiç yaşamamış olan zavallı kayıp ve donmuş insanların da üsütnden kar beyaz örtüler kalkacak ve hayat kaldıkları yerden devam edecek...
Uzun zaman önce okuduğum ve açıkçası saçma ünlü olan bir kitap. Bu kitabı gerçekten okuyanlar kitabın aşk üzerine değil de takıntı üzerine olduğunu anlar. Kesinlikle daha fazla öne çıkması gereken kitaplar var. İçinde çizilmelik cğmelelr var mı? Var? Elbette. Ama hikaye akışı olsun, hikayenin kendisi olsun kesinlikle beğenmedim. Bu hikayeyi hastalıklı bri takıntı olarak enpoze etselerdi rahatsız olmazdım ama buna aşk adını verdiler. Ya ben hiç aşk kitapları okumadım (aşık olmadım demiyorum bakın dkdkdkdk) ya da bu kitaptaki şey kesinlikle aşk değil. Bunun yerine martın eden okuyun. Ha ben yok ince bişi istiyorum derseniz Beyaz geceler okuyun. Ama bunu... Cık....