İstutia
@Istutia
Türkmençe
English
Français
Türkçe
Русский
Deutsch
Okuma yaptığım ve öğrettiğim diller.
Bu serüvene sizde katılabilir siniz.
çevirmen/öğretmen
KKU/FMT
Turkey
Türkmenistan/Mary, 18 Eylül
20 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Halkın içindeki Tanrı yok olmakta ve ölmektedir. Bilimi, felsefeyi ve aydınları suçlamak riyakâr insanların silahı olmuştur.
Beyaz zambaklar ülkesinde (108p.)
Sorduğum sorunun eksikliğinden mi
Yoksa da yanlışlığından mı
Yada asla cevabı olmayışından mı?
Bu gözler cevapsız kaldı,
Öylesine gök yüzüne baka kaldı
Okur Takip Önerileri
Confused mind of me
Saçlarım beyazlıyor,
Heyecanım azalıyor,
Ruhum durup düşünürken
İçimdeki o haylaz çocuk bile
Durgunlaşıyor.
Koştururken kafamdaki düşünceler,
Sessizleşiyor yine dudaklarımdaki kelimeler.
Sonrada herkes gibi bir umut yarını bekliyorum.
Bugün anlamasa da,
Belki yarın anlar diye.
~by ME
Tanrı böyle istemiş
Yeniden ve yeniden kaderleri her zamanki gibi sadece kendilerine ve inandıkları Tanrı'ya bel bağlamalarını söylüyor. Üçüncü bir kişiye güvenilemez.
- Artık acılar son bulmuş, dondurucu soğuğun sıcaklığı hissedilmeye başlamıştı. -
Ve artık her şey bitiyor. Her yer sessiz artık.
Bu arada güneş doğuyor ve yere düşen kar taneleri elmaslara benziyor. Güneş gece boyunca yükselen geniş, karla kaplı tümsekleri birer mücevher gibi patlatıyor. Sanki bahar gelmiş gibi. Baharda çok uzakta değildi aslında. Her yer yeşillenmeye ve filizlenmeye başladığında, hayatları boyunca baharı hiç yaşamamış olan zavallı kayıp ve donmuş insanların da üstünden kar beyaz örtüler kalkacak ve hayat kaldıkları yerden devam edecek...
Aşk mı yoksa hayaller mi daha güzel?
Küçük, utangaç ve ürkek bir kızken kimse hiç kimse anlamadı. Bana en yakın olan siz bile anlamadınız. Belki kendim bile anlamadım. Şimdi sık sık bunu düşünüyorum. Ve o zamanki kendimi anlamıyorum. Çünkü mucizelere inanan, gerçekliğin ilk nefesiyle uçup gidecek olan narin, küçük beyaz çiçeklere benzeyen düşleri olan bir kızın yüreğini kadınlar
Dadı (The End)
İki küçük kız kardeş bugün ilk defa gerçeklerini gördükleri bu bilinmez dünyada başlarına gelecekleri düşünüp ağladılar. Büyüdükleri dünyadan korkuyorlardı. Tehlikelerle dolu bir ormana benzeyen yaşamdan korkuyorlardı. Ancak bu ormandan geçmek zorundaydılar. Ama yavaş yavaş endişeleri yatıştı, hıçkırıkları azaldı ve sonra duyulmaz oldu. Huzurlu bir ahenkle hızlı hızlı nefes alırken derin bir uykuya daldılar.
Sayfa 26Kitabı okudu
Bilgi ve sevgi...
Bilgisiz sevgi, meyvesiz ağaç gibidir. Zararı yoksa da faydası da yoktur. Fakat sevgisiz bilgi ise, insanlığın mahvolmasına neden olur.
- Remzi Kozal
İşte hayat bu kadar kısaydı, Tanrı mı istemişti gerçekten bu kadar acı çekmemizi?
Öldükten sonra mutlu olabilme ihtimalimiz yetiyor muydu ölünceye kadar yaşanan acı ve ıstırbı açıklamaya?
Şüpheye yer bırakmayacak kadar tatmin edici cevaplar aldığımızda mı bıraktık sorgulamayı ve başladık inanmaya.
Oysa ki ne çabuk unuttuk ve kabullendik, verilen cevaplarında bizim gibi faniler ve bilgileri yaşadığı hayat kadar olan insan(lar) tarafından verilmiş olma ihtimallerini.
Bu düşünce biraz - Stoik mi ne...
Gerçekler nerede bilmiyorum: Ama emin olduğum şey, nedenini bilmeden acı çekerek yaşayıp öldüğümüz. Mutlu olmayı istemek en büyük yanlışımız. Mutluluk veya mutsuzluk hep tesadüflere bağlı. Binbir tehlikeyle dolu bu hayat denizinde, kayığımız rüzgarın keyfine bağlı. Biz ne kadar çok uğraşırsak uğraşalım, hayatımızdaki çok az şeyi değiştirebiliyor veya önleyebiliyoruz. İnsanlar daha doğmadan kaderleri yazılmış...
Mutlu mu olacak yoksa mutsuz mu diye. Bu nedenle başkalarını suçlamak, veya başkalarından yardım beklemek saçma.
Bu hayattan beklentisi az olan çok mutlu olur. Hayattan zevk almayıp, daha fazlasını isteyen ise mutsuz.
Kendini, gururunu okşayan ve hoşuna giden isteklere kaptırma! Bedenin için çalışıp, uğraşma. Aklını önemse!
~ Angel Dayı