Alice Miller, bu kitabında kendi çocukluğundan yola çıkarak bir şeyler yazmış. Değindiği konular hoştu. Freudcu bakış açısından uzak ve olması gerektiği gibiydi bana göre. Zaten kendisi de Freud ekolünü kabul etmediği için Psikanalist Birliğinden ayrılmış. Bu konuda kendisine katılıyorum. Ama Freud'un da birkaç nokta atışı olduğu yerler de var tabii. Tabii yine de çok sevmem kendisini #k
Alice Miller :39835 Kitap genel olarak güzeldi. 5 üzerinden 4 puan verdim. Yazar kitabı önce 79 yılında sonra da 96 yılında tekrar yazmış. Elimdeki kitap da 96 yılında yazılmış içerikten olusuyormuş. Tüm psikolojilerin aslında çıkış noktasının en nihayetinde bebeklikten başladığını anlatıyor kitapta. Tabii yer yer kendiyle çeliştiği cümleler de vardı. Zaman zaman kopuk, zaman zaman kendine çekici cümleleri var. İşini iyi yapmayan terapistleri eleştiren bir kitap aynı zamanda. Hermann Hesse'i otobiyografik ve psikolojik olarak degerlendirmesi ve kitaplarından bahsetmesi de ayrıca güzeldi. Dikkatimi çekti, o kitapları da en yakın zamanda alacağım. Psikoloji anlamında hoş bir kitaptı. İlgilinin bilgisine
Fakat delikanlı, aile öyle bir mengenedir ki biri omuzlarımızdan yakaladığı günden itibaren onun pençesinden kurtulmak artık mezara kadar imkânsız olur.
Sayfa 40 - Ötüken Neşriyat, 2. Basım, İstanbul 2020Kitabı okudu
En sevdiğim şey, hava kararırken köylülerin evlerinin önünde oturmaktı. Batan güneşin ışıkları ağaç dalları arasından süzülürken, kuyudan su çekip toz kalkmasın diye toprağı ıslatan köylüleri izlerdim.