Bir fotoğraf zamanın bir anını saklar ve onun başka anların üstüne gelmesiyle silinmesini engeller. Yine de arada temel bir farklılık bulunmaktadır: Hatırlanan görüntüler süreklilik arz eden deneyimden kalan şeyler olduğu halde, bir fotoğraf, kopuk bir anın görünümlerini yalıtılmış bir şekilde yakalamıştır.
Sayfa 81Kitabı okuyor
Belirsizlik, fotoğrafın ikili mesajının ikincisinin zeminini hazırlayan süreksizlikten doğar. (Kaydedilen an ile bakma anı arasındaki uçurum.)
Sayfa 81Kitabı okuyor
Fotoğraf öyle bir belirsizlikle yüklüdür ki, olaydan da bir şey anlamazsınız. Fotoğrafın bize gösterdiği, insanın uydurmayı tercih ettiği bir hikayeye yakıştırılabilir.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Her fotoğraf bize iki mesaj taşır: fotoğrafı çekilen olayla ilgili bir mesaj ve bir süreksizlik şokunu yansıtan başka bir mesaj.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Fotoğrafı -öngörülemez sonuçlarıyla- tuhaf bir icat haline getiren özellik, asıl hammaddelerinin ışık ve zaman oluşudur.
Sayfa 77Kitabı okuyor
Karpuz Başlıklı Hikayeden
Bazıları sanatla zenaatı birbirinden ayırır. Beyhude bir ayrım. Daha doğrusu sanatçının kendini ötekilerin üstünde tutmak için seçtiği ve gariptir destek bulduğu bir şey. Batı'dan bize gelmiş. Bizde "dâhi" yoktur. Herkes işini yapar. İşini iyi yapmak ahlâk gereğidir. Zenaat erbabının yaptığı bir sandalye bir mezar taşı ile ressamın tablosu arasında ne fark var? Efendim ressam tablosuna kendini katıyormuş, yenilik yapıyormuş vesaire. Öteki de yapıyor. Sanatçının yüce, erişilmez bir mevkiye çıkarılması pagan döneminden kalmadır. İlla bir ayrım yapılması gerekiyorsa onu Cenab-ı Hak kitabında bildirmiştir.
Ulu olan ancak takva sahibi olandır. İster vezir, ister şair, isterse çömlekçi olsun. Dâhilik abartıdır. Tevazu asıldır.
Sayfa 133 - Mustafa Kutlu,Hayat Güzeldir, İstanbul: Dergah Yayınları, 2019:19.
Mânend-i seçer nâbit olur sâbit olanlar,
Her hangi işin ehli isen anda devam et.
| Ziya Paşa |