Sevgililer, tatların yarısını yitirirler, çabuk uzanırlarsa yatağa. Sevişmenin ilk zamanı ayakta geçer; insan birbirine tutunup şaşkın, körleşmiş, sendeleyerek dolaştığında; çok daha iyi değil mi bu gezintinin uzaması, bu kulaktan kulağa fısıldaşmaların sürüp gitmesi; ayakta dudakların birbirini okşaması, yavaşça ve yine ayakta birbirini soyması sevgililerin ve her aradan çıkan giysinin ardından çılgınca sarılmaları birbirine?