Zayıflığımızı göstermek istemediğimizde böyle yaparız, İyiyim, deriz ama aslında ölüyoruzdur, halk arasında buna kan kusup kızılık şerbeti içtim demek denir ve bu içsel dönüştürme fenomeni yalnızca insan türünde gözlenir.
Sayfa 40Kitabı okuyor
Kalabalıklar yoruyor artık,
Bir yer arıyor ruhum. Mutluluğun olduğu,
kaygının,öfkenin olmadığı bir yer.
Uçuruma sürükleniyorum biliyorum,
Bazen rüzgarı hissetmek en büyük şükür duam oluyor.Kalabalıklara "İnşirah" ile dayanıyorum.
Sesizliğin nimetini daha yeni yeni anlıyorum... 🦋
Nereye gittiğini bilmemesi hoşuna gidiyordu. Yeni yüzler, yeni dünyalar görmek onu kendine çekiyordu. Yeni yeni insanlara, yeni yeni şeyler söylemek...
Sayfa 93 - Yapı Kredi yayınlarıKitabı okuyor
Sen bilmez misin ki aşık kısmının diline zincir vurulmaz.
Sayfa 68 - Yapı Kredi yayınlarıKitabı okuyor
Evden çıkışım: 11:45
Eve gelişim: 17:35
Doktorda geçirdiğim süre: 20 dk
Sadece bir doktora gitmeyle İstanbul'un özetini çıkardım size arkadaşlar. Alın bu bilgiyi... Ya da almayın, benim de bir haltıma yaramadı zaten..
Yanımda olmadığın günler, geleceğin güne hazırlıyor beni. Yokluğuna böyle dayanabiliyorum. Karanlıklar içinde her dakika gözlerinin aydınlık bakışlarıyla doluyor içim…
Sayfa 147
insanlar...
"İnsanlar ne der?" sorusuna boyun eğmek, hiçbir orijinalliği olmayan hoş ve kibar insanlar yaratır. Hepsi de başkalarının ellerindeki iplerle harekete geçen, güzel ve mekanik kuklalardır. En dehşet verici anlarda bile hissettikleri, sadece geleneksel duygulardır.
Sayfa 59Kitabı okuyor
Suçluluk
İnsanın kendi kendini suçlamasinin keyif veren bir yani vardır. Kendi kendimizi suçladığımız zaman başka birinin bizi suçlamaya hakkı kalmadığını düşünürüz. İnsanın ruhunu suçluluk duygusundan arındıran şey itiraf etme eyleminin kendisidir.
Sayfa 112 - Kültür Yayınları
Hatıraların tümü acı verir; bazıları yaşandığı için, bazıları bir daha asla yaşanmayacağı için.
İyi İnsan
Mutluyken hep iyi insan oluruz;ama iyi insan olduğumuzda illâ mutlu değiliz.
Sayfa 91 - Kültür Yayınları
Köylülerin insana muamele edişleri zaten barometre gibi.
Sayfa 9
Büyüdükçe...
“İnsanlar varoluşlarını doğrulamaya yönelik bilinç dışı ihtiyaçlar uğruna; oyunlarını ve neşelerini kaybederler.”