d
Düşünce
Tükendim.
İçimde bütün kadınların öfkesini barındıran bir halde okudum kitabı. Seçimlerinden sorumlu olamayan her kadının esirliğini hissettim bileklerimde görünmez prangalarla.
Karardım, umut ettim, nefret ettim.
Etkisinden kurtulamaz bir haldeyim şu an. O din dedikleri silahı ceplerine koyup bağnazlıklarına kılıf uyduran Arap kültürünün meşhur kara sakallı dedeleri salyalarıyla kirletti kitabımı.
Beklentimin çok üstünde olan bir kitaptı, yazara hayran kalmamı sağladı. Bir hayranlığa kucak açarken bir nefreti de benimsedim tüm bedenimde. İnsanı insana düşman yapan çok berbat bir açlığın hikayesi. Durumun en kötü yanıysa bu barbarlık hala her toprakta nefes veriyor. 
Sıfır Noktasındaki Kadın
İçimde Kızıl Bir Gül Gibi...
Ayşe Kulin. Pek sevdiğim yazarlarımdan biriydi bu kitabını da okumadan önce. Kendini anlatmış kitapta. Hasretini, özlemini, aşkını, kızgınlığını, hüznünü anlatmış ve bunları da Nazım Hikmet'in şiirlerinde bulmuş. Çok şey istememiş Kulin kitabında sadece şiir yazılmasını istemiş ona. Tıpkı Nazım'ın Vera'ya, Piraye'ye, Kurtuluş'a, Memet'e ve özellikle de memleketi İstanbul'a yazdığı gibi. Ben de bu kitapla birlikte hem Nazım'ı yaşadım hem de Kulin'i. Aynı zamanda beni Hikmet ile de tanıştırdı Kulin. Kısacası bu kitapta bendeki yerini 'kızıl bir gül gibi' aldı ve dönüp dönüp okuyacaklarım arasına girdi...
Ayşe Kulin
Nazım Hikmet Ran
İçimde Kızıl Bir Gül Gibi
Van Gogh’un bu kadar içten ve samimi olduğunu bilmezdim. Kırık bir ruhla yaşadığını biliyordum fakat bu kırgınlıkların içinde hala umut etmeyi bırakmayan ve hayata tutunan bir ressamın idealizmine tanık oluyoruz.
İnandığı doğrulardan popülarite uğruna vazgeçmeyen ve sanatın halkın yansıması olduğuna inanan bir ressam Van Gogh. Resmi hayattaki öncelikli gayesi olarak edindiğini tüm satırlarınlarından anlıyorsunuz. Maddi sıkıntılarına destek olan kardeşi Theo’ya yazdığı mektupların bir derlenmesi olan kitap, Van Gogh’un ruhuna ışık tutuyor. 
Theo’ya Mektuplar
