Yüzyıllık Yalnızlık kitabının yazarının, iddialı ikinci kitabı.
Kolera günlerinde aşk, enfesti. Süre anlamında uzun sürdü ama etki anlamında da öyle olacak gibi.
Ben salgından bahsedip, sıkacak diye bekliyordum. Daha az aşk, daha çok salgın. Ama tam tersiydi. Yüzyıllık Yalnızlık kadar zor bir kitap değildi. Tersine kişiler az olduğu için akılda daha kalıcıydı. Sadece hangisi erkekti, hangisi kadın karıştırdım mecburen kodladım artık.
Sadece Florentina Ariza'nın saat başı değişen aşkları mı desek, kaçamak mı ya da, gönül eğlendirme mi artık ne derseniz onlar fazlaydı. Yani erkek değil mi? Aşk bile olsa, öyle işte..
Çevirmen enfes çevirmiş, bence kadınlara da torpil geçmiş gibi. En sevdiğim karakter Fermina Daza'ydı. Tek doğru kişi bu kadındı. Evlendiğinde fazla sadık, kocasından önceki sevdiğine karşı da fazla masum..
Yarım kalan bir aşk mecarası. Biri evleniyor, evlenmeyen diğer aşık da arayış içerisinde. Kimi erkekler vardır, büyümezler, yaşlılık sonra güçten düşme asla başlarına gelmeyecek gibi yaşarlar.
Sonra buruşan deriler, fazlalaşan yaş ve azalan zamanla beraber farkına varırlar ölüm gerçeğinin. Böyle bir karakterdi, Florentina Ariza.
Saplantılı aşık..
Her ikisi için de bekleyiş aslında . Yarım kalan bir aşk için beklemeye değer mi?
Keyifli bir kitaptı, tavsiye ederim.
