İhanet.
O, geldiğini hiç göremediğim bir gerçek, gecenin karanlığında bekleyen bir aldatmacaydı. Tüm hayatım boyunca kullanıldıktan sonra, sonunda gerçeği öğrenmiştim. İplerimi hiç görememiş olsam bile onun kuklasıydım.
İhanetinin ne kadar derin olduğunu bildiğim halde Gray ile aramızdaki inkâr edilemez bağdan, tek bir bakışının ruhumu ateşe vermesinden kurtulamıyordum. Aynı değildik. Yok etmek istediğim o şeyin getirecekleri için savaşmaya hazır iki düşmandık.
Üst Meclis’in yok olmasıyla birlikte, almak istediğimi düşündüğüm intikam artık önceliğim olmaktan çıkmıştı. Geriye kalan cadılar, halamın ölümünde hiçbir rol oynamamışlardı. Tüm bu yanlışları düzeltmenin önünde duran kişi ise, beni yatağında tutmaya kararlı olan adamın ta kendisiydi.
Meclis’in geriye kalan üyeleri, görevlerinin sonlanması ve kontrol altına alınmalarında oynadığım rol için beni asla affetmeyecekti. En kötüsü de bunun için onları suçlayamazdım. Saftım. Kendi hayallerimin ihtişamına kapılmış ve kaderin benim için başka planları olduğunu görememiştim. Doğumumdan yüzyıllar önce yapılmış planları…
Ama hepsi koca bir yalandı ve şimdi, bunu geri almak için elimden gelen her şeyi yapmak bana düşüyordu.
Bedeli ne olursa olsun, Meclis’imi kocamın nefretinden koruyacaktım.
