Kuyucaklı Yusuf, Muazzezi hariçte bir mevcut, yabancı ve başka bir insan olarak düşünmüyor, onu kendinin bir parçası ; kolu, gözü ve yüreği olarak tasavvur ediyordu
. Burada beğenmek yada beğenmemek , sevmek yada sevmemek, hayran olmak yada küçük görmek bahis mevzu olamazdı..
Yusuf , Muazzez' i öyle safiyane sevdi keşke yaşadıkları toplumsal ortamda onları sonsuz mutluluğa ulaştırabilseydi..