Gökhan Özcan'ı köşe yazılarından tanımış biri olarak "Hiçbişey"in beklentimin çok altında kaldığını söyleyebilirim. Özcan'ın samimi,nükteli,naif üslubuna daha çok son elli sayfada rastladım diyebilirim.
Kitapta yer alan yazılar 1988-91 yıllarına ait.Eserlerinin basım tarihlerine baktığımızda da "Hiçbişey"i (1991) ilk sırada görmekteyiz.
Kitap, "Bi-Kanat", "Akordsuz Zamanlar" ve "Sen'sizliğe" bölümlerinden oluşuyor. Açıkçası ilk iki bölümde sıkıldığımı, bu bölümlere yoğunlaşamadığı belirtmeliyim. Bunun sebebi; bu bölümlerdeki yazıların genel olarak vermek istediği bir mesajın olmaması veya anlam kaygısı gütmemesi olabilir. Son bölümde ise Gökhan Özcan okuduğumu hissettim diyebilirim. Bu durumun alıntılarıma da yansıdığını ifade edeyim.
Gökhan Özcan'a sempati ile bakan biri olarak diğer kitaplarını da okuma gayretinde olacağım. Bütünselliği yakalamak açısından "Hiçbişey"i tüm Özcan severlere tavsiye ederim.Keyifli okumalar...