Düşüncelerime, hislerime, sevgime, acılarıma en yakın gördüğüm yazarlardan biri Rilke. Gözlerimden kalpler çıkıyor eserlerini okudukça. Bireyi de bir nesne olarak ele alıp, "nesnelere dikkatli bakma"yı aşkla, acıyla anlatıyor. (Sabahattin Ali abimiz de buna "etrafı çeşmi ibretle temaşa kabiliyeti" demiş, içimizdeki şeytan romanında.) Hem ıstırap çekip hem de bir yandan mutlu olmak mümkün müdür? Hem diri, hem de ölü olunabilir mi aynı anda? Aslında bu sorular ve buna benzer soruların yanıtlarının tümü kendi içimizde mevcut. Ama cevapları bulamıyorum diyorsanız Rilke size çok yardımcı olabilir. Kitaba gelince aforizmaları, düşünceleri ve gözlemlerinden oluşuyor. Birkaç başlık altında toplanmış. Rilke gördüğünüz, bulduğunuz yerde okuyun, es geçmeyin derim.
