Okuduğum ilk Birhan Keskin kitabı. Şiirlerini, üslubunu sevdim. Acısını ve sevgisini aynı yerde demlemiş ve henüz buharı üstünde iken insanlara ikram etmiş gibi. Bazen hissettikleri insanın, öyle bir ifade edilir ki, açılır o çok karmaşık görünen gizem perdesi. Ya da acılar saklanmadan yaşanır. Bazı cümlelerin altını çizdim, bazı şiirleri çok sevdim. Sonrasında yine okuyacaklarım arasına girdi.