Baba Evi’nde Orhan Kemal, her ne kadar bunun “küçük adamın” romanı olduğunu söylese de başında, kendi öz yaşam hikayesinin ilk gençlik yıllarını anlatır. Orhan Kemal’in asıl adı Mehmet Raşit Öğütçü’dür. Babası TBMM 1. Dönem milletvekillerinden ve aynı dönem Adalet Bakanlığı da yapmış olan avukat Abdülkadir Kemali’dir. Çok partili dönemin acılarını birinci elden yaşamış Abdülkadir Kemali, bu dönemde Adana’da bir fırka kurmuş, ancak görüşleri tehlikeli bulununca Beyrut’a kaçmak zorunda kalmıştır. Romanda, hem o dönemin çocuk yetiştirme anlayışı ile zalim babanın en büyük oğluna disiplin ve terbiye vermek uğruna reva gördüğü zalimliğe varan kötü davranışı görürüz, hem de Beyrut’a taşındıktan sonra yaşadıkları yoksulluğu iliklerimize kadar hissederiz. Orhan Kemal’i Türk Edebiyatının en önemli kalemlerinden biri yapan da işte bu acı deneyimlerdir. Okul hayatını bırakmak zorunda kalan, yoksulluğu iliklerine kadar yaşayan ve ne kadar arasa da bir kurtuluş ümidi bulamayan Orhan Kemal, bu yaşanmışlıkları ile ezilen ve yoksul halkın sesi olmayı başarmıştır. Romanlarında beni hep etkileyen basit ama çarpıcı anlatımı, gerçekçiliğin en önemli temsilcilerinden biri olmasını sağlamıştır.

Baba EviOrhan Kemal · Everest Yayınları · 20082,148 okunma

··

182 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AkilliBidik