Gönderi

Aceleci ayaklar ve mutsuz yüzler görüyordum sadece. Hep bir korku, telaş ve bir yere yetişme kaygısı içinde herkes. Evlerine dönerken de koşuyorlar, işlerine giderken de. Oysa sorsak eve de gitmek istemiyorlar, işe de. Ama ikisi için de koşturup duruyorlar. Ne garip.
Sayfa 80
·
1 artı 1'leme
·
168 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.