Hemen hemen sekiz aydır zor bir sürecin içindeydim ve o süre zarfında okuduğum beni en derinden sarsan kitap diyebilirim . Yazar Hakan Mengüçe de duygularımı ifade ettim ve kitabını çok beğendiğimi dile getirdim .
Kitap o kadar akıcı ki hani bazen olur hiç tanımadığın bir insanla (kim olduğunun önemi yok) alıp başını gitmek istersin bir yerlere... Hesapsız sorgusuz yaşamak istersin ve en önemlisi hiç bir kaygın olmadan . İşte bu kitap öyle... Belki de bir çoğumuzun hayali olan o deliliği yapıp yola çıktılar . Yazar yolda karşılarına çıkan tesadüfleri yaşadıklarını bize anlatıyor. Kitabın içinde geçen Azrayla olan sınavı ...İçinde belkide gizliden bir aşk , dokunma hissi ,çokça kaygı ama muhteşem bir teslimiyet göreceksiniz. Kitapta bulunan en sevdiğim alıntılarla sonlandırıyorum incelememi kesinlikle okuyun derim.
Dilsiz dudaksız sözler söyleyeceğim sana, bir şeyler anlatacağım bütün kulaklardan gizli, herkesin ortasında konuşacağım;
ama senden başka duyan olmayacak söylediklerimi...
Kader, insandan vazgeçmiyor. Anbean yeniden ve yeniden yazılıyor. Öyle anlar geliyor ki yapmam dediğin şeyi yapıyorsun, katlanamam dediğin şeye katlanıyorsun, sevemem dediğini seviyorsun, gidemem sanırken bir anda çekip gidebiliyorsun, öldüm diyorsun ama yine de yaşıyorsun...
