2022 Nobel Edebiyat ödülü alan Annie Ernaux’u ilk kez okudum.Can yayınlarından çıkan kitabın arkasındaki yazı, eseri oldukça iyi özetliyor: “Ernaux’nun babası, kızı öğretmenlik sınavlarını verdikten iki ay sonra ölür. Yazar bu ölümün ardından, yetersiz eğitim görmüş, çocukluğundan beri değeri ancak kas gücüyle ölçülmüş babasının işçilikten küçük esnaflığa geçişini, onun toplumsal konumunu ve kendisiyle ilişkisini eşeler. Satırlara dökülenlerse dramatik hatıralar değil, bir portre üzerinden anlatılan bir “sınıf” hikayesidir.” Görüldüğü üzere Ernaux bu otobiyografik kitapta babasının ölümünden itibaren hem ailesinin konumunu hem de dönemin Fransasının sınıfsal yapısını ortaya koyuyor. Bana göre yazarın sınıfsal çatışmaya yer veren yönü de Nobel için etkili oluyor. Ernaux’un babası, tıpkı büyükbabası gibi topraksız bir köylü. Bu durumdan hoşnut olmayan baba, oradan uzaklaşıp işçi statüsüne geçiyor.Sonra da esnaf oluyor. Onu bir bakıma hor gören ortamdan uzaklaşmak istiyor. Hiçbir zaman burjuvaya katılamasa da edebiyat öğrenimi görmüş ve iyi bir evlilik yapmış kızı onu gururlandırıyor. 67 yaşında ölen babasının cenazesinde bulunan kızı da babasının hem toplumda hem de yüreğinde bıraktığı izi satırlara döküyor.

Babamın YeriAnnie Ernaux · Can Yayınları · 20222,352 okunma

·

395 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Berna Karakaya