Oldukça farklı bir kitap oldu benim için. Hemen hemen her duyguya hitap eden bir şeyler vardı. Kitabın kahramanı Çulkaturin bazen güldürüyor bazen de üzüyordu. Zaman zaman onun adına öfkelenirken buldum kendimi. Zaman zaman da onun için hüzünleniyordum. Her ne kadar kendini lüzumsuz olarak görüyorsa da aslında o basit insan yığınından çok çok daha üstündü. Çulkaturin ölmeye yakın olduğunu bildiğinden gerek arkasından bir şey bırakmak için gerekse de kalan zamanını değerlendirmek adına böyle bir günlük tuttuğunu söylediyse de sayfalar ilerledikçe aslında içinde kalan ve onun belki de hayatını etkileyen bir olayı anlatmayı seçtiğini görüyoruz. Belki geçmişle hesaplaşıyordu belki de içindeki pişmanlık ve üzüntüyü paylaşmak istiyordu. Ama şundan eminim ki bu bir günlük değildi kesinlikle. Bir şekilde içini dökmesi gerekiyordu. Bunu da ancak bu şekilde ifade edebileceğini bildiğinden böyle bir yola başvurdu. Gene de bir şekilde duygularını sakladığını belki de bastırdığını da görmemek zordu. Bu sebepten olsa gerek Çulkaturin adına sanki o duyguları yaşadım gibi hissettim. Yaşadıklarını okuyunca kimsenin onu gerçekten anlamak istemediği gerçeğini fark etmek de çok acı vericiydi. Hak etmediği insanlar ve hak etmediği bir çevreyle sarmalanmıştı hayatı maalesef. Zaten “Anılarımın üzücü ve önemsiz olduğunu biliyorum ama elimde sadece bunlar var.” demesi bunu kanıtlar gibiydi.

Gereksiz Bir Adamın GüncesiIvan Turgenyev · Kapra Yayıncılık · 0781 okunma

·

273 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Alper