Dostoyevski edebiyat alanında Turgenyev’i geçip onunla ilgili takıntısından kurtulduktan sonra Tolstoy’a cephe açmak ve saygısını dile getirmek için Karamazov Kardeşler’i yazdı. Romanı bu amaçla yazdığından hiçbir yerde söz etmedi. Eleştirmenler de bu konuya Tolstoy’a duydukları saygıdan ötürü pek girmediler. Oysaki Karamazov Kardeşler’in edebi yapısı Dostoyevski’ye suçüstü yakalamakla kalmıyor, ayrıca Tolstoy’un saldırısı hakkında pek çok edebi kriminal iz de barındırıyor.Tolstoy, Karamazov Kardeşler hakkında En sevdiğim kitap der. James Joyce’a göre Tolstoy Dostoyevski’nin edebi kabiliyetine değil kalbine hayrandır. Ona göre delilik Dostoyevski’nin dehasının sırrıdır. Coşku ile birleşen bu deha insan üzerinde derin bir etki yaratabilir. Makul bir adamın yapabilecekleri, bu tür bir deha ile kıyaslanırsa oldukça sınırlıdır.
Freud, Dostoyevski’yi incelediği makalesinde şöyle diyor:”Yaratıcı sanatçılığı en az şüphelenilecek yanıdır. Çünkü Dostoyevski sanatçılık bakımından Shakespeare’in hemen yanında yer alır. Karamazov Kardeşler ile hiçbir roman boy ölçüşemez. Dünya edebiyatının en yetkin örneklerinden biri olan ‘Büyük Engizisyoncu’yu ne kadar övsek azdır. Yaratıcı sanatçı sorunu karşısında psikanalizin, silahlarını ne yazık ki bir yana bırakması gerekiyor.”