Sessizlik. Şimdi biraz daha alıştım. Yine de korkunç bir şey. En küçük bir ses bile yok. Bana sürekli bir bekleyişte olduğum hissini veriyor.
Sayfa 121
Eğer hayatımızın büyük bir bölümünde elimize fazla bir şey geçmediyse, ilk fırsatta açığı kapatmaya çalışırız.
Sayfa 73
Bkz. stalklamak (izlemek)
Karşı taraf artık hayatımızda olmadığı halde, onu ısrarla — sanal da olsa— var etmeye çalışmak ruhsallığımızda neye hizmet ediyor?
Sayfa 136
Okur Takip Önerileri
Marcel Proust, Kayıp Zamanın İzinde’de şöyle yazar: “Ne var ki, geleceği bazen farkına varmadan içimizde taşırız, yalan zannettiğimiz sözlerimiz, yakın gelecekteki bir gerçekliği tasvir eder.”
Sayfa 119 - Paranoya mı, sezgi mi?
yuvarlanalım, ben de boşlukta gibiyim
Nedir bu denli sıkıntı yaratan, dilimize pelesenk olan boşluk? Boşluğa düşünce ne oluyor? Gelin boşluğun içinde biraz yuvarlanalım.
Sayfa 68
Ya fazla sahipleniyor ya da hemen terk ediyoruz. Ya içerideyiz ya dışarıda. Ya kenardayız ya en merkezde. Ya başındayız ya da en sonunda. Ayarsızlığımızın ucu bucağı yok. Çünkü her türlü ilişkide ayar yapabilme becerisi zamanın ritmine tabi olmakla mümkün.
Sayfa 65
balkonları koruma ve yaşatma derneği +1
Sabah erkenden yıkanan, sonra orada bir güzel kahvaltı yapılan, kahve içilen, kitap okunan, gelip geçene bakılan, sohbet edilen balkonların çok şanslı olduklarını düşünüyorum.
Sayfa 62
Hüzünlü
evin yeni sakinleri boya badana yaptırdığında benim de bu evden geçip gitmişliğimin tüm izleri silinmiş olacak.
Sayfa 53
Karşılaşmalardan muazzam hikayeler çıkar ama yeniden karşılaşmalardan sanırım hep uzun yol hikayeleri çıkıyor.
Sayfa 11 - Başlarken
müslüm gürses- konuşsana bir tanem
ne var ki, benim hayatımda, insanın huzura önem vermeye başladığı bu yaşımda, büyük vakit kaybına, her türden rahatsızlıklara yol açacağını da sezer gibiyim.
Sayfa 273
crime partner
bana yönelttiği tatlı bir gülümseme ve aramızda belli belirsiz bir suç ortaklığına işaret eden samimi bir göz kırpışıyla son buldu.
Sayfa 207