Pencereye Vuran Ay Işığı

Pencereye Vuran Ay Işığı
@Krkays
Bu hayatta en çok anne olmayı sevdim! Kitaplar iyi ki varlar!
208 okur puanı
Aralık 2023 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Bir yüksekliğin, bir başıma olduğum bir yüksekliğin en ucundayım. İnemiyorum. Yaşayamıyorum. Ölemiyorum.
Reklam
128 syf.
·
Puan vermedi
·
6 günde okudu
Yaşamın Ucuna Yolculuk
Yaşamın Ucuna YolculukTezer Özlü
8.2/10 · 12,1bin okunma
Bazı insanların sabır, bazılarının sabırsızlık dolu. Ben ikincilerdenim.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bana gelince, buzun parçasının içindeki balık gibi bir olay.
Varlığı hep duyulan, oysa yanına varıldığında, tenine dokunulduğunda yiten, yok olan bedenler, yiyen özlemler...
Reklam
Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. Evlerinizle. Okullarınızla. İş yerlerinizle. Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz. Ölmek istedim, dirilttiniz. Yazı yazmak istedim, aç kalırsın, dediniz. Aç kalmayı denedim, serum verdiniz. Delirdim, kafama elektrik verdiniz.
Sınırlar kadar hiçbir kısıtlamadan sıkılmadım ve kendi sınırlarım içinde sınırsızlığımı kurdum. Hiç değilse bana özgü bir sınırsızlık, kendi suskum, kendi çığlığımın sınırsızlığı.
“Her zaman diğerinden daha boş bir cadde vardır. Zaman zaman böyle bir caddeye bakmak için duruyorum. Çünkü böyle bir anda, yitikliğim içinde, o caddeyi tanımıyor gibiyim. Güneş, hafif bir esinti ya da gökyüzünü boyayan renklerin biraz başka oluşu yetiyor ve ben nerede olduğumu bilemiyorum.”
Almanya’dan Türkiye yolculuğuna çıkmış yorgun işçiler, önümde E-5 üzerinde, buğday tarlaları kenarında oturuyor, dinlenmeye çalışıyorlar. Başaramayacaklar. Hiçbir zaman dinlenemeyecekler. Ölümleri bile bir dinlenme olmayacak. Onlar, yaşamları gibi, ölümleri de ellerinden alınmış insanlar. Sahipleri yok.
1.214 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.