Artık insanların Gılgamış’ı, Enkidu’su, Hera’sı, Afrodit’i yok;
Onların yerine hip hop, futbol, müzik ve sinema tanrıçaları var.
Tanrılar ve tanrıçalar gibi onların aşk, evlenme, boşanma,
kavga, kıskançlık, cinayet maceralarını izliyorlar.
Sonra gözlerine bakarak, çünkü sana yardım etmek istiyorum Meleknaz,
dedim beni de şaşırtan bir cesaretle, yanlış anlama,
senden çok kendime yardım etmek istiyorum,
tekrar insan olduğumu hatırlamak istiyorum..!!
Oysa mahlepli Süryani şaraplarıyla ünlü bir yerdi buralar; dizlerini bir sağa bir sola çevirerek yere doğru yavaş yavaş, müziğin ritmine uyarak çöküp sonra aynı şekilde yukarı kalkarken, hüner sahiplerinin göğe dönmüş alınlarının üstündeki dolu rakı bardağından bir damla bile dökmemekle övündükleri Reyhani danslarının memleketiydi.
""Severken"" iç içe geçen, solukları karışan, birbirine en yakın hale gelen insanların, sonradan bu kadar yabancılaşmasına, hatta can yakmaya çalışmasına hep hayret etmişimdir. Önce en büyük haz, sonra en büyük can yakma, ne tuhaf.