Ayşe*
@zezola
Bizim hayata karşı duyduğumuz yabancılaşma, canlı hayattan tiksinecek, onun ismini bile duymak istemeyecek seviyededir.
•Dostoyevski
353 kütüphaneci puanı
2592 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
“Ne mutlu ıssız bir köşede saraylardan uzakta yaşayana,
Tek başına, çekilmiş inzivaya,
Kuzey rüzgârı ormanlardan eserken!”
Sayfa 40 - Remzi Kitabevi-5.BasımKitabı okudu
Bknz; Tehcir neden gereklidir.
Yetmezmiş gibi İstanbullu Rumların ve Ermenilerin bir kısmı düşmana kucak açmış, şehri kurtaran kahraman askerleri karşılarcasına sevgiyle karşılamıştı onları.
Pera'daki dükkânlar Yunan bayraklarıyla ve Venizelos'un portreleriyle süslenmişti. Türk müşteriler, boş masa yok diye lokanta kapılarından geri çevriliyordu.
Sayfa 22 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
İstanbul'un işgal yılları
Memurlara maaş ödenemiyordu. Kışın en soğuk günleri odunsuz kömürsüz geçmişti. Vapur, tren ve tramvay seferleri kömür yokluğu yüzünden aksayıp duruyordu. Ekmeği, şekeri ancak karaborsa mallara parası yetenler satın alabiliyordu. Fakirler açlıktan ölüyordu ve ölüleri gömecek kefenin bile bulunamadığı yazıyordu gazetelerde.
Üstüne üstlük her köşede halkın önünü kesmeye hazır birkaç düşman askeri bekliyordu. Çocuklar, sömürgelerden gelen askerlere cin görmüş gibi korkuyla bakıyordu. Onlar da kahkaha atarak süngülerini gösteriyor, korkunç suratlar yapıyorlardı.
Sayfa 22 - Can YayınlarıKitabı okuyor
