Köyde tavuk keserdim, şehirde kendini horoz zannedenlerin ümüğünü mü kesemeyeceğim! Bu hayat benim. Kimse ona el kaldıramaz, o eli kırar, sahibinin müsait bir yerine…
Şimdi bazı şehirli kadınlar köy yaşamı, köy hayatı deyip imrenip duruyorlar ya, hele hidin görün köy hayatını, canım benim! Yalnız, kurban olayım, sizi her üç üç fasıl dövecek bir baba da bulup yanınızda beraber götürün, o şekilde tadı daha güzel çıkıyor!
Çapayı öyle tutma, böyle tut, yoksa dizini parçalarsın, deyip pat diye ensene tokadı indiriverirdi. Su isterdi, götürürdün, bardağı ağzına değin doldurma, görmüyon mu dökülüyor der, tekmeyi yapıştırırdı. Cevap vermeye kalkardın, ağzının ortasına sumsuğu yerdin. Hiç birimize öyle feci dayak atmazdı babam; az az, ama sık sık, diyetisyenlerin önerdiği gibi!