Hayat kavgalarından kaçmama izin vermeyecek, yürekten savaş vermeme yardımcı olacaktı. Bir daha asla, bir sey yapmaya kalkıştığımda kendimi bir garip hissetmeyecektim. Çünkü o orada olacak
ve elimden tutup beni baska dünyalara götürdügünde, günahların en büyüğünü, pismanligi ardımda birakmam
gerektigini söyleyecekti. Onun varligi ve yüzünün sevecenliğinden kuşku duymuyordum ya, hayat pınarından su içebilecektim artik.