Hakkında
1942’de İtalya’nın kuzeyinde, Bolonya’ya bağlı Budrio’da doğan Angela Nanetti, Bolonya Üniversitesi Ortaçağ Tarihi Bölümü’nü bitirdi, İtalyanca öğretmenliği yaptı. 1995’te öğretmenliği bırakıp kendini yazmaya adayan Nanetti, 2003’te Il Mondo dell’infanzia (Çocukluk Dünyası) adlı kitabıyla Hans Christian Andersen Ödülü’nü kazandı. Le memorie di Adalberto (Adalberto’nun Anıları), Cambio di stagione (Mevsim Değişikliği) ve Angeli (Melekler), özellikle çocuk ve gençlik kitaplarıyla tanınan yazarın çeşitli dillere çevrilmiş eserlerinden bazıları. Yaklaşık yirmi dile çevrilen ve Günışığı Kitaplığı tarafından yayımlanan Dedem Bir Kiraz Ağacı (Mio nonno era un ciliegio, 1998) adlı çocuk romanı, 2002 Alman Gençlik Edebiyatı Ödülü’ne aday gösterildi, 2006 Chronos Ödülü’nü kazandı. Son kitabı La compagnia della pioggia (Yağmur Topluluğu, 2009) olan yazar, İtalya’nın Adriyatik kıyısında, Pescara’da yaşıyor. -
Unvan:
İtalyan Yazar
Doğum:
İtalya, 1942
Okurlar
24 okur beğendi.
1.231 okur okudu.
12 okur okuyor.
235 okur okuyacak.
3 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Bense, uzun uzun düşündükten sonra, dedemin dediği gibi, birileri seni sevdikçe ölünmeyeceğine ikna olmuştum. Ölen insanı göremeyeceğimize göre başka bir şeye dönüşüyor demekti. Ve eğer bir dönüşüm söz konusuysa, eskiden çok hoşuna giden bir şeyi seçiyordu.
Annem doğduğunda, dedem kasabaya inmiş; anneannem için bir çift altın küpe ve bir kiraz ağacı fidanıyla eve dönmüş. Bahçeye gidip bir çukur kazmış, çukurun içini sıcak gübreyle doldurmuş ve ağacı dikmiş; sonra bir çakı alıp, ateşte kızdırmış ve ağacın gövdesine bir isim yazmış: FELICITÂ (mutluluk). Gerçekte de bu, annemin ismi olmuş. Dedeme göre, kiraz ağacının da ismi aynı olmalıymış. Ama anneannem ona, bu ismin bir ağaç için pek uygun olmadığını söylemiş; bunun üzerine de dedem, ağaca FELICE (mutlu, neşeli) adını vermeye karar vermiş ve öyle de olmuş. O zamanlar Felice'nin üç dalı varmış ve ilkbaharda, annem yedi aylıkken ve dört dişi varken Felice de dört çiçek açmış. O andan itibaren annem ve kiraz ağacı birlikte büyümeye başlamışlar ve dedem Ottaviano ve anneannem Teodolinda'yla bir aile oluşturmuşlar. Bunu anlamak için aile fotoğraflarına bakmak yeterliydi.