İbrahim'i kimse anlayamadı. Ve o her hâlükârda neyi başardı? Aşkına sadık kalmayı. Oysa yüreğinde Tanrı aşkı taşıyanın gözyaşlarına ihtiyacı yoktur, hayranlığa ihtiyacı yoktur, o ızdırabı aşkta unutur; evet öyle ki, sonunda topyekûn unutur, geriye hiçbir ızdırap emaresi kalmaz...