Merve

Kara Düşen Ay Işığı
Eva tekrar yattı gözlerini başının üzerindeki tahtaya dikti.Sofie'ye, "Yaşayacağız ve Michal'i tekrar bulacağım," diye fısıldadı. Helga boğazının gerisinden, Eva'nın sözlerine inanamadığını ima eden bir ses çıkardı. "Kocan olmalı," diye tahminde bulundu. "Sen gerçek bir budalasın.Buradaki hiç kimse bu şekilde düşünmeyi göze alamaz.Bir zamanlar olduğun kişiyi unutman daha iyi,güven bana,o hayat artık bitti." Eva öfkeyle dökülen gözyaşını silerken, yerlere kapanmış o çaresiz bedenleri düşünüyordu. "Hayır," dedi kendi kendine. "Asıl böyle düşünmeyi göze alamayız: Sanki hiç umut kalmamış gibi... Çünkü işte o zaman, gerçekten kazanırlar." Sayfa 21
Reklam
"Ben kalıyorum,günler gidiyor sessizce."
İnan sana değil kastım,cahille muhabbeti kestim.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
- "Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!" + "Peki, sen ne görüyorsun bakalım?" - "İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan." Zülfü Livaneli
‪"Seni kitap okuyan insanlarla tanıştıracağım.Hayat,ancak böyle insanlarla bir araya geliyorsan‬ yaşanmaya değer."
Reklam