︎ ♛ K Ü B İ İ ♛
@kubrayla
Her zaman kendi versiyonunun en iyisi
☼Aile Danışmanı
☼İşaret Dili Eğitmeni
☼Yaratıcı Drama Eğitmeni
☼Uzman Öğretici
boykotyolu.com.tr
Aile Sosyal Hizmetler Bakanlığında Çocuk Gelişimci
Yüksek lisans
1274 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
74 syf.
·
Puan vermedi
Çok çabuk bitti diye üzüldüğüm nadir kitaplardan.Etkisi büyük, sizlere farkındalık oluşturacağına inandığım bu öykü tadındaki eseri tüm okurseverlere öneriyorum.Çocuk gelişimci olduğumdan dolayı konusu bana hitap ettiğinden keyifle okudum. Hediye kitabı için yazarımız 
Selahattin Tomar a teşekkür ederim.
Hiçbir çocuk “kötü”olarak dünyaya gelmez.Eğer yıkıcı davranıyorsa mutlaka altında yatan sebepler ve giderilmemiş ihtiyacı vardır.
Kitap ne anlatıyor? (Spoiler içerir.)
İşitme engelli kızı olan (Çiçek) bir baba ( Oktay) kızını anlayamadığından dolayı şiddet uyguluyor. Babayı cezalandırma yöntemi olarak “Sessiz Adaya” gönderiyorlar. Adada da herkes işaret diliyle konuşuyor. Tabii Oktay bu adada hayatını idame ettirme konusunda bayağı bir zorlanıyor. Fakat davranışlarında değişme oluyor iyiye evriliyor.
“Empati”yi dibine kadar hissettirmenin en güzel yolu bu bence de.. Çünkü bizler bir şeyi anlamamız için maalesef o şeyi yaşamamız gerekiyor.Yoksa kolay kolay anlamıyoruz.
Sizce;
Cezalandırma toplum için ahlaki eğitimin bir parçası mıdır? Cezalar, toplumun kollektif bir savunma mekanizması mıdır? Cezalandırma toplum üyelerinin aralarındaki ilişkileri düzenleyen basit bir mekanizma mıdır?
Yazar suçluları cezalandırmak yerine rehabilite etmenin iyi olacağını savunuyor. Faydacı görüşün iyileştirici ve rehabilite edici etkisi cezalandırmayı büyük oranda savunabileceği söylenebilir ama ne kadar başarılı olunabilir orası tartışılır.
Şimdiden keyifli okumalar.
80 syf.
·
Puan vermedi
Bu kitap bir şarkı olsaydı Dip-Madrigal olurdu diye düşünüyorum.
music.apple.com/tr/album/dip/15...
Kim olduğunuzu, evrende nasıl bir yeriniz olduğunu, hayattaki amacınızı sorguladığınız oluyor mu hiç?
Ya da çok önemsizmişsiniz gibi, hiçbir şeyin anlamı yokmuş gibi geliyor mu?
Karakterin varoluşsal sancılarını dibine kadar hissettiğim, yaşamdaki anlamını, seçim ve özgürlüklerini zaman zaman da ne yapması gerektiğini biliyor ama varoluşsal krizleriyle başa çıkamadığı zamanda sık sık karşımıza çıkıyor. Çok düşünüyor hatta abartıyor bence zihni sanki buzdolabı gibi her bilgi mevcut ( felsefe,sanat, edebiyat vb.) hepsini bize aktarmak istiyor gibi.. Her sabah uyanıp hedefini gerçekleştirmek için yola koyulmak gerekirken bir türlü başlayamıyor doktora tezine..Zaten başlayamadan da kitap bitti :))
Yazarın 
şinasi türmüş bizzat kendisinden aldığım öykü kitabını alırken ilk sorduğum soru şuydu; bu seni mi anlatıyor yoksa kurgu mu? Kurgu olduğunu söyleyince şu an derin bir nefes aldım çünkü bu kadar düşünen bir insan akıllara zarar kendine zarar.
Düşünmek güzel elbette ama kararında her şeyin fazlası zarar.. :)
Şimdiden keyifli okumalar..
