Şimdi artık kelimeler yetersiz anlamı yok
Yitirmişiz anılarla beraber faydası yok
Gel bunları bırakalım artık bir tarafa
Gerçeği görmeliyiz dostum başka çaresi yok..
Şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler....
Hangimiz ansızın radyoda çalan Sezen 'in şarkısında kaybolmadık ? Geçip giden yılları geri çağırmadık. Söyleyemediklerimizi söylemek için çırpınmadık. Ya da yapmasaydım, sarılsaydım, dokunsaydım, kaybetmekten korkmasaydım, haykırsaydım, keşke yapsaydım, sussaydım, içime atmasaydım saçıp dökseydim ortalığa.. demedik... Ben demedim, yaptığım ya da yapmadığım hiçbir şeyden pişman değilim demeyin.. Keşkeleriniz var, biliyorum ben, itiraf edin...
Sayfaların arasında oradan oraya savruldum ben. Hıçkıra hıçkıra ağladım da ağız dolusu küfürüde bastım. Kendimden etrafımda yaşananlardan anılar geldi aklıma dalgalı denizlere battım çıktım. Analığımdan mıdır nedir bu hikâye beni çok hırpaladı. Süreyya 'dan nefrette ettim ama kıyamadım da aldım dizime saçlarını sıvazladım bilmediği annesinin kokusu olayım istedim. Annesiz sevgisiz büyüyen çocuklar taş oldu geldi böğrüme oturdu. Sadece bu olsa iyi.. tacize uğrayıp sesi çıkmayanlar, intihar eden kadınların yüreği "cız" ettiren hikâyeleri, son bakışı aklımızdan çıkmayan Eren'lerin hikâyesi, ülkemizin kaçınılmaz gerçeği olan depremler( '99 depremini çok şiddetli yaşamış ve unutamayanlardanım) amaaannn daha neler neler..
Velhasıl ; eveeet hayat her zaman insana gülmez... Ama ne bileyim azıcık da biz mi gıdıklasak ???
