7 küçük çocuk, 7 çocukluğunda kalmış yetişkin... Bu Sokak Nöbetçileri'nin hikayesi.
Beni çok derinden etkileyen ve her bir karakterinde kendimden bir parça bulduğum bir kitapla karşınızdayım.
Sokak Nöbetçileri'nin arasına ajan olarak gönderilen Helin Aktan, hiç beklemediği bir şeyle karşılaşır. İhanet etmek için gönderildiği yerde aile sıcaklığını ve sevgiyle tanışır. Bir yanda çocukluğunu kurtaran ekip, bir yanda ona bir yuva veren Sokak Nöbetçileri. Helin bir tercih yapmak zorundadır. Ama çocukluğu onun peşini bırakmaz ve Helin'in eline gerçeklerini verir.
Bazen yaşadığımız hayatın gerçeklerini, acılarını, kötülüklerini göremiyoruz. Sokak Nöbetçileri bunları gözümün önüne öyle bir savurdu ki, onların acılarını sırtlandım, onlarla beraber acı çektim. O yedi güzel, kalpleri tertemiz yetişkinin çocukluklarını kurtarmak istedim, acılarını onlardan söküp almak istedim. Çok ağır oldu her birinin acılarıyla yüzleşmek, inanmak istemedim bunları yaşayabileceklerine. Sokak çocukları aslında bu dünyadaki en masum çocuklarmış. Bizim onlardan korktuğumuz zamanlar olsa bile, onlar bizlerden, insanlardan kaçtıkları için sokaklara sığınmışlar. Sokaklar onların evi olmuş, güvenli alanları olmuş. Onların hayatlarına, acılarına hep bir sokak lambasının ışığı şahit olmuş. Yalnızlığa ve kimsesizliğe alışmışlar ama bir yuvanın sıcaklığına hep mahrum kalmışlar. Nereden bilebilirlerdi bir gün o sıcaklığı bir insanda bulacaklarına...
