Kitap 4 bölümden oluşan, farklı dönemleri anlatan bir roman . İlk iki bölüm okuyucu için ne kadar çekici ve bir çırpıda okunmalı hissiyatını getiriyorsa , 3 ve 4. Bölümler bunun tam tersi bir etki yaratıyor. Son iki bölüm İran devrimi ve meşrûtiyet sürecinden bahsederken bunu uzun uzun ve sıkıcı bir biçimde anlattığını kimse inkar edemez sanırım. (Belki de benim ilgimi çekmediği için bu şekilde hissetmiş de olabilirim tabi.) ilk iki bölüme gelirsek ise , tarihimizde çok önemli yeri olan atalarımızla ilgili bazı bölümler , anlatılan olayların gerçekliğine dair kuşku oluşturdu ve yazarın objektif bir bakış açısı olmadığını düşündürttü. Ana kahraman Ömer Hayyam’a gelince; bohem hayat tarzını rubailerinde oldukça dile getirmiş, var olma felsefesi yerine madem varız, o Halde sonunu düşünmeden yaşayalım, sevelim sevilelim vb.:) fikriyatını felsefesini ne derece benimsediğini öğrenmiş oluyoruz.
