olcular karşılandı. Boşalan terminalde bir ben tek başınayım.Hüzne tutuklandım hemen. Yalnızlığını seçen katlanmalı. Seçtiğimi de nereden çıkarıyorum? Öyle, kendiliğinden oluştu.
Mızıkalı Yürüyüş, Vüs’at O. Bener’in gerçeklikle kurmaca arasındaki salıncağa özenle yerleştirdiği öyküler toplamı; alabildiğine mütevazı bir gövde gösterisi. Yazar, bu kitapta “kendi gibi” bir yazarı anlatıcı olarak seçmiştir. Otobiyografik öğeleri özenle işleyen anlatım tek-
nikleri ve farklı zaman kullanımıyla dikkat çeken öyküler, alaysı bir ciddiyetle kaleme alınmış.
“Mızıkalı Yürüyüş, öykü. Yalnız bu öyküler birbirine ilmeklenerek bir roman bütünlüğü de kazanıyor. ‘Öykü’ desene o zaman... Olamaz, bir yanı anı... Ama, kişiler ve mekânlar gerçek de olsa, anı diye yazılmamış... Mızıkalı Yürüyüş’ü bir roman saymak daha doğru, kişileri ayrıntılardan yaratılacak bir roman.”
-Sennur Sezer
