Herkese merhaba,
Öncelikle bu kitap ile tanışmam buradaki iyi kalpli güzel bir okur vesilesiyle oldu.
Kendisinin bana hediye etmek istediği eserlerin içinde neden bunu seçtim bilmiyorum.Hatirladiğim kadarıyla bana hediye etmek istediği eserlerin içinde inceleme ve yorumlara kısaca göz attıktan sonra bu eseri kendime yakın buldum.
Bu eser benim Japon edebiyatına giriş eserim. Çünkü neden bilmiyorum kitaplar konusunda önyargılı biriyim.( O sebeple milenyum sonrası doğumlu yazarların hiçbirini okumadım diyebilirim.)
Fakat yazarı ve Japon edebiyatını geç tanımış olmanın pişmanlığı var içimde.
İçerik hakkında bilgi vermeden kısaca paylaşım yapmak isterim ; kitapta 3 kısa öykü var. Koş Melos, Günün İlk Işıkları ve Villon'un Karısı...
Yazar benim dimağımda Zweig tadı bıraktı desem ayıp olmaz sanırım.
Modern bir kalem ve yazar.Fakat depresif ve melankoli hâli yazılarında kendini gösteriyor.Ayrıca yazarın uzun uğraşlar sonucu Zweig gibi yaşamına son vermiş olması da yazarlar arasında duygusal bir bağ kurmama sebep oldu. Bu tamamen Benim şahsi görüşüm, amatörce... Kimseyi bağlamaz,kimse katılmak zorunda değil. Bu konuda herhangi bir yetkinlik ve bilgim olmadan bu benzetmeyi yaptığım için profesyonel okurlardan ve bu işin ustalarından ayrıca özür dilerim.
Ez cümle ben yazarı ve kalemini beğendim. Diğer eserlerini de okuyabileceğimi düşünüyorum.
Japon edebiyatını sevenlere ya da benim gibi ilk adımı atmak isteyen amatör okurlara tavsiye ederim.
Kitapla kalın iyi okumalar.
Osamu Dazai'nin okuduğum ilk kitabıydı. Açıkçası yazarın kitapları hakkında çeşitli
