1518 yılında Strasbourg’ta gerçekleşen ‘Dans Vebası’ olayının, kurgulanıp kitaplaştırılmış halini okuyoruz. Olayımız, bebeklerini açıktan yemek istemedikleri için suya atan Enneline’in, kocasının yanına döndüğünde hissettiği keder, açlık, yoksulluk sebebiyle dünyadan soyutlanmış bir biçimde dans etmesiyle başlıyor. Yarın yokmuşçasına dans eden Enneline’e bir süre sonra bir başkaları daha katılıyor ve yüzlerce, binlerce Strasbourglu Dans Vebası’na yakalanıyor. Ayaklarındaki tendonlar yırtılana kadar, kemikleri gün yüzüne çıkana kadar dans ediyorlar ki bu durum bile danslarını bölemiyor. Yorgunluktan ölenler, sakat kalanlar, türlüsü türlüsü var. Hiçbir şey bu dansı durduramıyor.
Tabii bu kadar açlık yüzünden bu hale düşen halkın yanı sıra, yiyecek stoklamış, çıkarcı, durumlardan faydalanan, refah içinde yaşayan piskoposu da okuyoruz. ‘Tanrı’nın verdiği bir ceza’ adı altında her türlü çıkarımı sağlamaya çalışıyor kendisine. Zaten bu adama müthiş bir sinir oldum. Aynı zamanda şehirde bir Türk istilası paniği ve bu ‘dindar’ piskoposun çıkarlarına ters düşecek Martin Luther King’in reform hareketlerini de okuyoruz.
Kitap gerçekten etkileyici ve dediğim gibi gerçek bir olaydan esinlenen bir kurgu. Açlık ve sefaletin yaptıracağı şeyler gerçekten çok ama çok kötü. Her okuyucunun okuması gereken bir kitap olduğuna inanıyorum.
