Biz, Ölümlüler.
Kocamaan bir beklentiyle aldığım bir kitap.
Patrick Ness'in sihirli kaleminden çıkmış olsa da, olaylar bana karışık ve çok yüzeysel geldi.
İndie çocuklar, Kedi Tanrısı gibi fikirler çok özgün ve insanı hemen kitaba ısıtan konular olsa da, yüzeysel anlatılmıştı ve bana göre, kitabın anlattığı belirli bir konu yoktu.
Sanki yazarımız, aklında biriktirdiği bütün kahramanları bir kitaba toplamış gibi. Ama düşünün, Romeo, Nâzım Hikmet
, Taylor Swift, Şrek, Keloğlan ve Joker, aynı kitabın konusu olabilir mi?
Keloğlan ve Taylor Swift'in,
Nâzım Hikmet ve Şrek'in paylaşabilecekleri nasıl bir ortak konu vardır ki?
Karışık ve zevksiz gelir.
Ne kadar kısa, bitirmesi kolay ve çerezlik bir kitap olsa da, tamamen bahsettiğim konuyu, İndie Çocuklar, Kedi Tanrısını içerseydi daha çok beğenebilirdim bence. Çünkü fikirler muhteşem ama kenara atılmış, üzerinde durulmamış.
İyiydi, ama çok daha iyilerini de gördüğüm olmuştu.
